മഴയും ഞാനും

മഴ,

അവള്‍ എന്നും

എന്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവള്‍

കാഴ്ചകള്‍ക്ക് മുന്നില്‍

മറയായി പെയ്ത്

അവളെന്നെ

അവളുടെ മാത്രം കൂട്ടുകാരിയാക്കി

കുളത്തിലെ

തണുത്ത വെള്ളത്തില്‍

മുങ്ങാംകുഴിയിട്ടു പൊങ്ങുമ്പോള്‍

ഒളിഞ്ഞു നിന്നെന്നും പറഞ്ഞ്

അവളെന്റെ മേല്‍

സങ്കടത്തിന്റെ നീര്‍ത്തുള്ളികള്‍ എറിഞ്ഞു..

കുട കൊണ്ടെന്നെ

ഞാന്‍ മൂടിയപ്പോള്‍

കാറ്റ് കൊണ്ട്

കുട എടുത്തെറിഞ്ഞു

അവളെന്നെ പൊതിഞ്ഞു കരഞ്ഞു

അപ്പോഴവളെന്റെ മകളായി

അവള്‍,

എനിക്കെന്റെ

യാത്രകളില്‍ കൂട്ട് വന്നാല്‍ മതി...

അവളെന്റെ മുന്നില്‍ നടന്നോട്ടെ...

ആ നനഞ്ഞ വഴികളിലൂടെ

ഭൂമിയുടെ സ്നേഹം പാദങ്ങളില്‍

ചേര്‍ത്തുപിടിച്ചു ഞാന്‍

പിന്നാലെ പൊയ്ക്കൊള്ളാം