പണിതിരക്കുകള്ക്കിടയില് സമയം കൊഴിഞ്ഞൊടുങ്ങുമ്പോള്,
എനിക്കൊരു അടിമപ്പെണ്ണിന്റെ ഭാവം ?!!!
കാരണം, നീണ്ടു വരുന്ന മുഖങ്ങളില് സഹായമായെന്ന സ്നേഹഭാവമില്ല
കനക്കുന്ന ചര്ച്ചകളുടെ വൃഥാ വ്യായാമങ്ങള്ക്കിടയില്
എരിവേറിയ വാചകങ്ങള് വിളമ്പി വിഡ്ഢിയാവുന്നു ഞാന്
കാരണം, ഒടുവില് തളര്ച്ചയുടെ നിശ്വാസങ്ങള്ക്കുമൊടുവില്
വിഡ്ഢിയെന്ന ഭാവമേ ചാര്ത്തി തന്നുള്ളൂ.
ആഘോഷങ്ങളുടെ അലകളില് പെട്ട് ഒറ്റപ്പെട്ട തുരുത്തിലെത്തിയാല്
സഹതാപത്തിന്റെ ആശ്വസപച്ചപ്പു പോലുമില്ല കൂട്ട്
കാരണം ഒറ്റപ്പെടുന്നത് നിന്റെ കുറ്റമെന്ന് ജനം.
ചുറ്റുമുള്ള പരിചിതഭാവങ്ങളില് പ്രിയ സ്നേഹിതന് വേറിട്ട് നിന്ന്
നരച്ച താടി തടവി ചോദിക്കുന്നു
" നീയെന്തു കൊണ്ട് നിന്നില് നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുന്നില്ല.......?"
ഞാന് സംശയിക്കട്ടെ,
ലോകം കാണേണ്ടത് ഞാന് എന്നിലൂടെയല്ലേ( ഡിസംബര് 2007)